BLOEI WAAR JE GEPLANT BENT

PASTOR BABU: 'IK ZAL ALS EEN ZAADJE ZIJN' 

Beste parochianen, broeders en zusters in Christus,

Per 1 september ben ik benoemd als pastor in de parochie Wonderbare Moeder. Parttime, want de helft van mijn tijd geef ik nog aan de parochie Sint-Jan de Doper (van pastoor Jos Verbraeken). Ik woon echter al wel in de pastorie in Drunen.

Misschien vindt u het fijn om even kennis met mij te maken. Daarom schrijf ik in deze editie van de Flitsen iets over mezelf en hoe ik tot het priesterambt ben gekomen.

In mijn jeugdjaren werd ik geïnspireerd door het leven en de missie van mijn pastoor. Daarom besloot ik om misdienaar te worden. Mooi detail: die toenmalige pastoor is nu bisschop van het bisdom Kottar in India, waar ik vandaan kom.

Roeping

Na mijn middelbare school ging ik naar het kleinseminarie om priester te worden. Ik was toen 17 jaar oud. Het was in de periode dat ik er filosofie studeerde. Op enig moment begon ik alles onder de hemel en het bestaan van God in twijfel te trekken, tot ik mezelf bijna als atheïst beschouwde.

Tot ik op een dag een bizarre ervaring meemaakte. Ik was 20 jaar oud en werd, tijdens een lunchprogramma op het seminarie, gedrogeerd en ontvoerd door een groep criminelen. Ze hadden het op mijn organen voorzien, die ze voor flink wat geld konden verhandelen. Wonderbaarlijk genoeg hebben ze hun plan niet tot het einde uitgevoerd, want nadat ik een dag spoorloos was verdwenen werd ik door wegwerkers bewusteloos gevonden langs een snelweg… 600 kilometer verderop.

God zorgde voor mij door die werklui… dit voorval van Gods voorzienige zorg herstelde en versterkte mijn persoonlijk geloof. Het voegde enthousiasme en geestdrift toe aan mijn oorspronkelijke roeping om priester te worden en Hem te dienen.

Mijn zendingsreis naar Nederland

Na 13 jaar in het priesterambt in India te hebben gewerkt, werk ik hier in Nederland tussen de mensen met andere talen, andere culturen, een ander klimaat… waarom ik? Volgens mijn seminarierapport kwam ik in aanmerking voor hogere studies. Toen ik op zoek was naar een instelling in het buitenland om mijn studie voort te zetten, opende mijn bisschop mijn ogen voor een ander alternatief. Het bisdom van ’s-Hertogenbosch had contact met mijn bisdom Kottar. Mijn bisschop verzocht mij vervolgens om voor tien jaar als priester naar Nederland te worden uitgezonden. Ik waagde de sprong en kwam op 31 augustus 2022 in Nederland, waar ik (in Tilburg) de taal en de cultuur mij eigen ging maken. Op 1 december 2023 werd ik door bisschop De Korte benoemd tot kapelaan in de parochie van Sint-Jan de Doper, in Waalwijk. Daar ging ik wonen in de pastorie bij pastoor-deken Jos Verbraeken. Mijn aanstelling in Waalwijk zelf lijkt mij een beslissend plan van God met een reden, want ik vond in de pastorie van Waalwijk een beeld van Sint-Helena, de patroonheilige van mijn geboorteplaats. Dat kon geen toeval zijn. En mijn eerste parochie in India was die van de Wonderbare Moeder… en kijk waar ik nu terecht gekomen ben.

Wonderbaarlijk!

Mijn visie en missie

Het motto van mijn priesterwijding is hetzelfde als de geloofsuitdrukking van de Heilige Thomas, de apostel van India: ‘MIJN HEER, MIJN GOD’. Thomas vond God op de wonden van Jezus. God huilt in het huilen. Hij sterft in het sterven. Hij lijdt in het lijden. De roep van het volk is de roep van God.

Voelen en delen, voelen en helen.

Of het huis waarin we wonen nu 80 m² of 8.000 m² groot is, het probleem van eenzaamheid is hetzelfde voor de rijken en de armen. Of de klok nu 3 euro waard is of 3.000 euro, beide geven exact dezelfde tijd aan. Of we nu in de business class of economy class vliegen, als het vliegtuig neerstort, gaan we allemaal mee naar beneden. Laten we meer voor elkaar zorgen en meer met elkaar delen. We zijn allemaal op weg in één en dezelfde wereld. Laten we de wereld een betere plek maken voor jou en voor mij! Het is een gemeenschappelijk huis van allen, en een thuis voor allen.

Laat mij een bekwaam instrument zijn in de hand van God, als een man voor allen: rijk en arm, oost en west, sterk en zwak, ziek en gezond… Niet als een steen van een muur die verdeelt, maar als een steen van een brug die verenigt. Zoals St. Paulus zegt. Ik moet alles worden voor alle mensen om hen tot Jezus te brengen (1 Kor 9:22).

Ik zal als een zaadje zijn. Als ik zou kunnen groeien, zou ik een boom worden.

Als ik niet zou kunnen groeien, kan ik in ieder geval als mest worden.

We zijn iemand voor de wereld. Maar wij zijn de wereld voor velen.

Met U allen en voor U allen,

Pastor Babu